Zanim doszło do „Cudu nad Wisłą”

W dziejach współczesnej państwowości polskiej Millenijny Akt Oddania Polski uważają znawcy duchowości za wydarzenie religijne najwyższej rangi. Niemniej zwraca się też uwagę na prorocze zawierzenie kardynała Edmunda Dalbora, pierwszego Prymasa w odrodzonej Polsce. W czasie wojny z bolszewikami, w obliczu grożącej Polsce kolejnej utraty niepodległości, zwołał on biskupów na Jasną Górę i 27 lipca 1920 roku dokonał aktu poświęcenia Polski Sercu Pana Jezusa i Maryi, ogłaszając na nowo Najświętszą Pannę Królową Korony Polskiej. Dosłownie za kilkanaście dni doszło do dramatycznej, zwycięskiej bitwy armii polskiej z bolszewikami. Dokładnie było to w dniu 15 sierpnia 1920 roku, w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Wszystkie te fakty połączono w jedną całość i uznano za przejaw działania Opatrzności. Bitwa, dzięki której powstrzymano i odepchnięto Rosjan, została nazwana: „Cudem nad Wisłą”. Dla uczczenia zwycięstwa maryjne święto religijne stało się równocześnie świętem państwowym.