Ksiądz Sopoćko w celu kontynuowania i rozszerzenia posłannictwa Faustyny założył Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego. Napisał też w 1966 roku dzieło pt. „Miłosierdzie Boga w dziełach Jego”, w którym ostrzega przed pojawiającymi się zagrożeniami. „Największym niebezpieczeństwem duchowym naszych czasów jest zeświecczenie dusz ludzkich. Nastrój laicyzmu wciska się dziś zewsząd do wszystkich mniej odpornych dusz. Nie atakuje on, jak dawne herezje, poszczególnych dogmatów wiary, ale podkopuje cały nadprzyrodzony światopogląd, usiłując odebrać sens życia wewnętrznego, zbagatelizować je i usunąć poza nawias trosk współczesnego człowieka wszelkie za ziemskie aspiracje”. Ksiądz Michał Sopoćko umarł 15.11.1975 roku w dniu imienin siostry Faustyny. Obecnie czynione są starania, by został on wyniesiony na ołtarze. Przed śmiercią sługa Boży ofiarował swej bratanicy, s. Bernadecie Sopoćko, „Akt poświęcenia Polski Miłosierdziu Bożemu”. Można to uznać za testament duchowy księdza Sopocki dla potomnych. Przytoczę poniżej pewne fragmenty z tego aktu: „Boże Miłosierny – Stwórco Wszechświata – Boże Ojców naszych – Ojcze Przedwieczny! Spójrz okiem Miłosiernej Opatrzności Twej na wyciągnięte błagalnym gestem ręce Twojego ludu polskiego. W poczuciu naszej nędzy – z nieograniczoną ufnością uciekamy się do Twego Miłosierdzia i prosimy o łaskę przebaczenia za grzechy naszego narodu. Twego Miłosierdzia wzywamy, bo ono jest jedyną nadzieją naszą. Twemu Miłosierdziu polecamy i poświęcamy nasz biedny naród, skłócony nienawiścią Kaina i pychą szatana. Daj nam proszącym łaskę, byśmy zrozumieli swe posłannictwo w dziejach, byśmy poprawili się z grzechów, byśmy z całym przekonaniem i w duchu szczerości praktykowali Twoje i Kościoła Twego przykazania! Daj moc ducha polskim rodzicom w misji rodzicielskiej i wychowawczej. Daj młodzieży polskiej całą głębię wiary naszych praojców”.