Zdecydowała się w końcu obdarzyć względami dziewiętnastoletniego księcia Hamiltona. Ogłoszono oficjalne zaręczyny. Książę jednak wyruszył w długą podróż po Europie. Tę okazję wykorzystała ciotka Elżbiety, aby poprzeć zaloty Augustusa Johna Her- veya, wnuka hrabiego Bristol. Ukrywała listy narzeczonego i przekonała siostrzenicę, że ukochany ją zaniedbuje. W 1744 roku panna Chudleigh poślubiła Herveya. Zawarcie związku utrzymali w tajemnicy, aby Elżbieta nie straciła pozycji damy dworu. Ale Hervey, który był porucznikiem marynarki, odpłynął w rejs i większość czasu spędzał na morzu. Nie był to zbyt dobrze wróżący początek pożycia małżeńskiego. W 1747 roku Elżbieta urodziła dziecko, które wkrótce umarło. Od tej pory niewiele już łączyło małżonków.
Elżbieta rzuciła się w wir życia towarzyskiego. Stała się jedną z najbardziej znanych londyńskich dam. Zachowanie jej graniczyło ze skandalem. Na pewnym balu maskowym wystąpiła jako Ifigenia i była niemal naga. Mężczyźni szaleli za nią. Nikt nie potrafił zrozumieć, dlaczego nie decyduje się na zamążpójście. Odpowiedź była jednak prosta: gdyby jej związek z Herveyem wyszedł na jaw, byłaby zgubiona. Obawiała się tego. Tym bardziej iż Augustus groził ujawnieniem prawdy.